Μεταξύ άλλων, ο κ. Δένδιας ανέφερε:

Για τις ξένες επενδύσεις σαν χώρα και γιατί καθυστερούν:

• Θα σας πρότεινα να ξαναδείτε το θέμα της Κασσιόπης στην Κέρκυρα, γιατί δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση. Είναι πολύ περίεργο, δε θέλω να επεκταθώ, αλλά δεν είναι θέμα γραφειοκρατίας. Είναι από τις περιπτώσεις φερομένων ως ιδιωτικοποιήσεων που θέλουν πάρα πολύ μεγάλη προσοχή. Σας το λέω προσέχοντας τα λόγια μου. Αυτά που έχουν συμβεί στη χώρα την περίοδο αυτή, μερικές φορές πρέπει να τα ξαναδούμε. Είναι ευθέως αναντίστοιχη περίπτωση με το Ελληνικό και περίπτωση από την οποία αμφιβάλλω αν το Δημόσιο έχει να κερδίσει οτιδήποτε. Είναι και πολύ εύκολο να δει κανείς τι έχει ήδη χάσει. Ίσως χρειάζεται να το κοιτάξουμε με άλλη “γωνία”, διότι έχουν συμβεί πολλά περίεργα. Δεν είναι θέμα γραφειοκρατίας, μάλλον το αντίθετο.

Σχετικά με τα ζητήματα της Δημόσιας Τάξης και το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι “πάντα αυτά γινόντουσαν”:

• Τι να πει αυτή η κυβέρνηση; Εγώ το Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως το έκλεισα την περίοδο που ήμουν Υπουργός Δημοσίας Τάξης και το έκλεισα διότι ήταν τοποθετημένο σε λάθος σημείο. Το Αστυνομικό Τμήμα που λειτουργεί σήμερα δεν είναι εκείνο το αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως, έχει μεταστεγαστεί, είναι αλλού! Δεν είναι εκείνο το οποίο κατά την άποψή μου λανθασμένα ξανάνοιξε όταν έφυγα από το Υπουργείο. Υπήρχε ένας συνολικός σχεδιασμός και επανασχεδιασμός της αστυνόμευσης του κέντρου της Αθήνας και είχαμε πετύχει εξαιρετικά αποτελέσματα. Έρχεται λοιπόν τώρα αυτή η κυβέρνηση και μας κατηγορεί για διάφορα αστεία πράγματα τέτοιου τύπου, δηλαδή για τον ανασχεδιασμό μας ή το γεγονός ότι καταργήσαμε οργανικές θέσεις που υπήρχαν στα χαρτιά και δεν υπήρχαν πουθενά στην πραγματικότητα! Φανταστείτε τώρα αριστερή κυβέρνηση να κατηγορεί την κεντροδεξιά που κατάργησε οργανικές θέσεις που υπήρχαν μόνο στα χαρτιά στην Αστυνομία! Ό,τι θέλει ακούει κανείς σε αυτή τη ζωή.

• Υπήρχε ένας πλήρης ανασχεδιασμός με κινητές περιπολίες στο κέντρο, με ένα σύστημα το οποίο είχαμε σχεδιάσει παίρνοντας παραδείγματα από το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη του Bill Brandon – που είχε αντιμετωπίσει πλήρως την εγκληματικότητα – και οι δείκτες της μικροεγκληματικότητας κατέρρεαν εκείνη την εποχή.

Για το τι πιστεύει ότι έκανε η κυβέρνηση και ξαναδημιουργήθηκε το πρόβλημα;

• Πάντα η βασική αιτία είναι η πολιτική. Αυτή η κυβέρνηση δεν ασχολείται με την προστασία των δικαιωμάτων, της ζωής, της περιουσίας και της ποιότητας της ζωής των πολιτών. Δεν το προσλαμβάνει ως αγαθό. Τη συνταγματική της υποχρέωση δεν την προσλαμβάνει ως προστασία αγαθών. Τη “Δημόσια Τάξη” που είναι η συνηθισμένη έκφραση αυτού του συνταγματικού δικαιώματος την προσλαμβάνει σαν κάτι το κακό, σαν κάτι το αρνητικό. Πώς να λειτουργήσει έτσι και ο Έλληνας αστυνομικός;

Σχετικά με το ότι πλέον ακούγονται λέξεις όπως “μηδενική ανοχή”:

• Έχει μετρήσει η κυβέρνηση το τεράστιο κοινωνικό και πολιτικό κόστος που καταβάλλει και αυτή, αλλά δυστυχώς και η κοινωνία. Εμένα λίγο θα με ενδιέφερε να το καταβάλλει μόνο η κυβέρνηση. Το καταβάλλει και η κοινωνία από αυτή την πολιτική. Προσπαθεί με κάποιο τρόπο να αλλάξει πορεία, αλλά είναι αδύνατον να το πράξει αυτή η κυβέρνηση, η οποία έχει διαλύσει όλες αυτές τις δομές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να μπορέσει να προστατευτεί ο πολίτης. Είναι απλώς μια λεκτική αλλαγή, δεν μπορεί να περάσει προς τα “κάτω”. Με λύπη, ειλικρινά σας το λέω, εγώ ήλπιζα ότι μετά τα δυόμιση χρόνια σκληρής δουλειάς που έκανα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης – που ήταν πράγματι δύσκολη και καθόλου ευχάριστη – να είχαμε περάσει ένα σκαλί και πάνω σε αυτό να χτίσουν οι διάδοχοί μου και οι επόμενες κυβερνήσεις. Είναι πολύ σημαντικό για τη ζωή του μέσου ανθρώπου, κάνει τη διαφορά στην καθημερινότητά του. Το να βγαίνεις ασφαλής από το σπίτι σου ή το να αισθάνεσαι ασφαλής στο σπίτι σου είναι τεράστιο πράγμα. Δεν έχει να κάνει με την οικονομική κρίση ή με οτιδήποτε άλλο. Έχει να κάνει με το ίδιο το ελληνικό Κράτος.

• Το ότι γυρίσαμε πολύ πιο πίσω από αυτό που παραλάβαμε το 2012 είναι τεράστια οπισθοδρόμηση και αυτό το χρεώνεται αυτή η κυβέρνηση. Θυμίζω ότι στις αρχές του 2012 είχε καεί ξανά η Αθήνα, είχαμε 32 νεοκλασικά να είναι καμένα ερείπια και στο κέντρο της Αθήνας ο καθένας περίπου έκανε ό,τι του άρεσε. Τώρα βεβαίως λέει κάποια πράγματα διαφορετικά αυτή η κυβέρνηση, αλλά δε βλέπω να κάνει τίποτα το σοβαρό.

Σχετικά με το ότι επιτέλους έγινε μια επιχείρηση σε ένα κτίριο των Εξαρχείων και αντί για καταληψίες βρέθηκαν μέσα κοινοί εγκληματίες:

• Τι περιμένατε να ήταν; Έχω την εντύπωση, αν με πληροφορούν σωστά, ότι υπάρχουν δύο ζώνες καταλήψεων πέριξ της περιοχής των Εξαρχείων, οι οποίες φθάνουν στον αριθμό των 32 τουλάχιστον. Δε βλέπω κανένα σύστημα για να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο. Επί θητείας μου τι είχε γίνει; Ξεκινήσαμε, αν θυμάστε, από τη Βίλα Αμαλίας για πολλούς και διαφόρους λόγους. Ένας από αυτούς ήταν και συμβολικός. Θυμάστε, τότε λέγανε “αν δοκιμάσετε να πλησιάσετε τη Βίλα Αμαλίας, θα πέσει η κυβέρνηση” και η κατάληψη είχε κρατήσει πολλά χρόνια. Μετά υπήρξε αντίστοιχη κίνηση για το κτίριο της Κάλας στην Πατησίων και επιχειρήσεις στο Πολυτεχνείο ώστε να αποδοθεί στους φοιτητές του. Ο σχεδιασμός λοιπόν ήταν να υπάρξει και η εκκαθάριση των υπολοίπων καταλήψεων.

• Η Αστυνομία όφειλε να προχωρήσει στις εκκαθαρίσεις των καταλήψεων. Με σοβαρότητα και με ευπρέπεια βέβαια. Δεν είναι στρατός η Αστυνομία να εισβάλει σε ξένη χώρα. Πρέπει να σέβεται τους πάντες, ακόμη και τα δικαιώματα των καταληψιών. Δικαιοσύνη πρέπει να αποδίδεται, όχι να επιβάλλεται αυθαιρεσία. Χρειάζεται ανθρώπινο προσωπικό εκπαιδευμένο, με πολύ καλό σχεδιασμό και με πολύ μεγάλη προσοχή.

• Τώρα έχουμε γυρίσει πολύ πίσω. Μακάρι να υπάρξει ένας κοινός τόπος, αλλά λυπάμαι που δεν το βλέπω αυτό από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο βλέπω. Μακάρι να υπάρξει ένας κοινός τόπος ώστε όλες οι συνταγματικές δυνάμεις να συμφωνήσουμε ότι τα συνταγματικά δικαιώματα του κάθε πολίτη και η περιουσία του πρέπει να προστατεύονται. Τελεία. Δεν είναι πολιτικό θέμα, είναι συνταγματική υποχρέωση.

Για το αν φοβάται ότι η Νέα Δημοκρατία πως όταν αναλάβει κυβέρνηση θα έχει πρόβλημα με την κατάσταση που θα παραλάβει στη Δημόσια Ασφάλεια και θα υπάρχουν βίαιες αντιδράσεις στους δρόμους:

• Καταλαβαίνω ότι θα είναι δύσκολα, αλλά δεν το φοβάμαι και ορθώς νομίζω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα και σε αυτό. Είναι θέμα συνταγματικής υποχρέωσης. Δεν υπάρχει καμία κυβέρνηση που να εκλέγεται, να πηγαίνει να ορκίζεται στο Σύνταγμα και συγχρόνως να επιτρέπει στον εαυτό της να καταπατώνται τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών της Ελληνικής Δημοκρατίας και των ξένων που βρίσκονται στη χώρα. Ανεξαρτήτως της δυσκολίας θα πρέπει να γίνει και να γίνει αυτό με σεβασμό στο Σύνταγμα και τους Νόμους και να γίνει με σοβαρότητα. Και επιτυχία θα έχει και κοινωνική στήριξη θα έχει και κανείς δεν θα τολμήσει να μιλήσει. Νομίζω και εύχομαι να αναγκαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να συμφωνήσει σε μια τέτοια πολιτική. Και μάλιστα όχι μόνο να συμφωνήσει, αλλά και να υπάρξει η στιγμή που θα μας ασκήσει κριτική, γιατί δεν θα επιβάλλουμε αυτή την πολιτική με αρκετή ταχύτητα. Αυτό βέβαια το εύχομαι αλλά να μην το… “δέσουμε” και σαν σίγουρο!

Σχετικά με τις προληπτικές συλλήψεις που έγιναν και την απάντηση της κυβέρνησης ότι συνέβαιναν και στο παρελθόν:

• Η πραγματικότητα είναι ότι το συγκεκριμένο μέτρο έχει πράγματι υλοποιηθεί και στο παρελθόν, δεν έχει έννοια να πει κανείς ψέματα στην ελληνική κοινωνία. Όμως το ερώτημα είναι το κριτήριο. Εάν υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια που αφορούν απειλή στη Δημόσια Τάξη, μπορούν να εξηγηθούν και υπάρχει επαφή με εισαγγελικό λειτουργό ο οποίος να προσλαμβάνει τι συμβαίνει, το πράγμα είναι μιας τάξεως. Εάν όμως πρόκειται για ένα γενικό μέτρο του τύπου “όποιον περνάει στο δρόμο, φέρτον”, αυτά δεν είναι σωστά πράγματα για ευρωπαϊκή χώρα. Γενικά οι αρχές μιας ευρωπαϊκής χώρας πρέπει να ενεργούν μέσα σε ένα αιτιοκρατούμενο πλαίσιο. Λάθη βεβαίως, γίνονται αλλά θα πρέπει τα Σώματα Ασφαλείας να ενεργούν μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο και αυτό το πλαίσιο της ευθύνης το έχει η πολιτική τους ηγεσία. Η ΕΛ.ΑΣ. είναι έτοιμη να κάνει το καλύτερο εάν της δοθούν οι δυνατότητες, οι κατευθύνσεις και όταν ξέρει πως έχει στήριξη. Εδώ αυτό που λείπει είναι οι κατευθύνσεις και η στήριξη.

Για το νέο δεκαετές ομόλογο που εξέδωσε η χώρα μας:

• Εμείς σαν κόμμα δεν πέφτουμε σε τέτοιες παγίδες. Μας ενδιαφέρει το ελληνικό συμφέρον, αυτό προτάσσουμε. Μακάρι να πάει καλά το ομόλογο και αν πάει καλά με αυτή την κυβέρνηση, με τη δική μας που θα είναι φιλική στις επενδύσεις και στην επιχειρηματικότητα θα πάει είκοσι φορές καλύτερα. Φοβάμαι όμως ότι με τα μηνύματα που δίνει αυτή η κυβέρνηση, και κάθε επιτυχία, όταν υπάρχει, είναι παροδική και το κλίμα ευμετάβλητο. Δεν έχει δώσει προς τα έξω την εικόνα μιας στέρεης τοποθέτησης υπέρ της επιχειρηματικότητας και της οικονομικής ανάπτυξης αυτή η κυβέρνηση.