Μεταξύ άλλων ο κ. Δένδιας ανέφερε:

Ο Πρόεδρος της ΝΔ ανταποκρίνεται στο κοινό αίσθημα. Όπου κι αν πάει κανείς, το πρώτο πράγμα που του λένε είναι «διώξτε τους, δεν αντέχουμε άλλο».

Δυστυχώς, δεν μπορεί να υπάρξει άμεση απάντηση. Το πολίτευμα δεν επιφυλάσσει στην αντιπολίτευση τη δυνατότητα να προκαλέσει εκλογές. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν η κυβερνητική πλειοψηφία αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να συνεχίσει αυτή η κατάσταση ή χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή. Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει. Εδώ υπάρχει μια «τσιμενταρισμένη» μικρή πλειοψηφία των 153. Νομίζω ότι είναι δεμένοι σε αυτόν τον «χορό του Ζαλόγγου», γιατί για Ζάλογγο πάνε. Από εκεί και πέρα εναπόκειται στην αντίληψη της κυβέρνησης και στην πίεση που ασκείται.

Εμείς οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι και να λέμε στην ελληνική κοινωνία τα πράγματα όπως είναι.

Η 2η αξιολόγηση έπρεπε να έχει τελειώσει πέρσι των Φλεβάρη. Και η ίδια η κυβέρνηση έλεγε ότι αν περάσουμε το φθινόπωρο θα είναι καταστροφή.

Τα έχω και με τους δανειστές, όχι τόσο για τα όσα έγιναν το 2014, αλλά για το ότι συμφώνησαν αυτά τα απαράδεκτα φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα με την κυβέρνηση. Ξέρουν καλά ότι αυτά στραγγαλίζουν την πραγματική οικονομία. Ξέρουν ότι καμία χώρα δεν μπορεί να ανακάμψει οικονομικά με αυτούς τους φορολογικούς και ασφαλιστικούς συντελεστές. Δίνουν στον κ. Τσίπρα το σκοινί για να κρεμαστεί. Αυτό, όμως, που με εξοργίζει είναι ότι γελάνε με τον κ. Τσίπρα αλλά πνίγουν την ελληνική κοινωνία.

Ιστορικά δεν ήταν πάντοτε έτσι, αλλά, πλέον, σε αυτήν την συγκυρία, δεν μου είναι δύσκολο να δεχτώ ότι και από την πλευρά των δανειστών παίζεται ένα παιχνίδι.

Αυτή η κυβέρνηση, πέρα από την κορώνες του κ. Τσίπρα, οι οποίες δεν έχουν και καμία σοβαρότητα, είναι η πιο έτοιμη να υπογράψει οτιδήποτε.

Αυτή η παράδοση του συνόλου της περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου για 100 χρόνια, όταν η δανειακή σύμβαση είναι για μάξιμουμ 30 χρόνια, έχει υπάρξει ξανά στην παγκόσμια ιστορία; Η Γερμανία υπέστη συντριπτικές ήττες σε παγκοσμίους πολέμους. Ουδείς της επέβαλλε τέτοια πράγματα. Και εμείς τα αποδεχόμαστε εν καιρώ ειρήνης;

Έχουμε μια κυβέρνηση, η οποία μπροστά στο να επιμηκύνει την παρουσία της στην εξουσία και να μπορέσει να έχει παροχές σε άλλους τομείς (αύξηση των δαπανών στον δημόσιο τομέα), είναι έτοιμη να συνυπογράψει άλλα απαράδεκτα.

Αντί να κάνει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, προτιμά να υποθηκεύει την περιουσία του ελληνικού δημοσίου για 100 χρόνια.

Αυτό το πράγμα δεν πάει πουθενά. Το πόσο θα κρατήσει αυτός ο επιθανάτιος ρόγχος της κυβέρνησης Τσίπρα δεν μπορεί να το υποθέσει κανείς.

Κατά την άποψή μου, το καλοκαίρι του 2014 υπήρξε κόπωση και η παρουσία του κ. Χαρδούβελη στο Υπουργείο Οικονομικών ήταν καθοριστική για την εκδήλωση αυτής την κόπωσης, μαζί με άλλες μη ιδιαίτερα επιτυχημένες επιλογές εκείνης της εποχής. Αυτό κυρίως δημιούργησε ανάσχεση στις προσπάθειες.

Βεβαίως, εκείνη η κυβέρνηση, στην οποία μετείχα κι εγώ, χωρίς να είναι από τις σπουδαιότερες, ήταν χιλιάδες φορές καλύτερη από οποιαδήποτε κυβέρνηση τη διαδέχτηκε επί των ημερών του κ. Τσίπρα. Τουλάχιστον, ήταν μια κυβέρνηση η οποία είχε την κοινή λογική.

Είναι φανερό ότι οι δανειστές, πρώτον εξεπλάγησαν δυσάρεστα τον Ιούνιο του 2014, και, δεύτερον, σταμάτησαν να πιστεύουν ότι εμείς θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτά που έπρεπε να γίνουν.

Ο Πρόεδρος Τραμπ είναι μια διαφορετική περίπτωση από ό,τι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μέχρι τώρα. Είναι ένα νέο φαινόμενο, όχι μόνο σαν άνθρωπος, αλλά και για το ρεύμα που εκφράζει. Πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί.

Η διαμορφούμενη κατάσταση με το Brexit και τις συνεχείς εκλογές στην Ευρώπη το 2017, δημιουργεί μια μεγάλη έλλειψη σταθερότητας, η οποία είναι ένας επιπλέον κίνδυνος για τα ελληνικά συμφέροντα. Αν την αστάθεια του διεθνούς περιβάλλοντος την αντιπαραβάλλει κανείς και με την αστάθεια και τον ερασιτεχνισμό του εσωτερικού πολιτικού περιβάλλοντος, αυτό το μίγμα είναι επικίνδυνο και ίσως εκρηκτικό.