Η μελέτη αυτή , αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο πουθενά. Έχω υποβάλλει λοιπόν μια ερώτηση ζητώντας από το Υπουργείο να μας ενημερώσει που βρίσκεται αυτή η μελέτη . Μια από τις συνέπειες της κατάργησης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας είναι ακριβώς ότι δεν γνωρίζουμε πια ποιος χειρίζεται αυτό το θέμα , ποιος είναι αρμόδιος , ποιος το επιμελείται και ποιος θα το φέρει σε πέρας.
Από την άλλη από κοινού με πολλούς άλλους Βουλευτές της ΝΔ καταθέτουμε τη Δευτέρα μια Ερώτηση στη Βουλή για τον πολύ μεγάλο κίνδυνο πια , το χειμώνα η νησιωτική Ελλάδα να μείνει απομονωμένη, να μην υπάρχει συγκοινωνία.Εμείς ήδη αυτό το ζούμε και στους Παξούς και στην Ερείκουσα και στους Οθωνούς και στο Μαθράκι .Κινδυνεύει να επεκταθεί και στην υπόλοιπη νησιωτική Ελλάδα.
Άρα θα πρέπει η κυβέρνηση, αφού κατήργησε το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας ως μη όφειλε, να είναι σοβαρή και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της συγκοινωνίας των νησιωτικών περιοχών της χώρας.
Να τελειώσει το θέμα της μελέτης του μεταφορικού ισοδύναμου καταλήγοντας σε συγκεκριμένους συντελεστές επιδότησης των άγονων γραμμών και να προχωρήσει στην προκήρυξη και στην ανάθεση αυτών των διαγωνισμών.
Σε άλλη περίπτωση τα απομονωμένα αυτά νησιά θα εγκαταλειφθούν τελικά, κανένας δεν μπορεί να ζήσει σήμερα στον 21ο αιώνα τελείως απομονωμένος και η ευθύνη θα είναι όπως και σε πολλά άλλα πράγματα που έχουμε πάει πολύ πίσω αποκλειστικά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ»
Στη συνέχεια ο κ. Δένδιας αναφέρθηκε στο σχετικό με την απομόνωση των άγονων νησιών θέμα της έλλειψης Δασκάλου στο Δημοτικό Σχολείο της Ερείκουσα:
«Τα προβλήματα των ακριτικών μας νησιών είναι πολλά και δεν έχουν επιλυθεί, αλλά υπάρχουν και όρια τα οποία ξεπερνιούνται όταν ένα ακριτικό νησί όπως η Ερείκουσα μένει χωρίς το απολύτως απαραίτητο, ένα Δάσκαλο για τα λίγα παιδιά που μένουν στο νησί, καταλύοντας έτσι τη δυνατότητα να υπάρχει σχολείο.
Βέβαια για ένα Υπουργείο που δεν μπορεί καν να τυπώσει στην ώρα του τα σχολικά βιβλία αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο, δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να μας ξενίσει, αλλά εδώ εμάς στην Κέρκυρα μας δημιουργεί μεγάλα αισθήματα οργής .
Κατέθεσα μια ερώτηση , όχι για να ελέγξω την Υπουργό για το απαράδεκτο, γιατί είναι απαράδεκτο, αλλά κυρίως για να την πιέσω μήπως και αυτό το πρόβλημα λυθεί . Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη αλλά η ψυχή του τόπου χτυπάει πολύ περισσότερο στις ακριτικές περιοχές όπως η Ερείκουσα.
Tο θέμα της μεταστέγασης εκτός πόλης του Αστυνομικού Τμήματος Τάξης της Κέρκυρας αποτέλεσε ένα ακόμη θέμα σχολιασμού για το Βουλευτή.
«Υπάρχει κάτι το οποίο γνωρίζουμε όλοι στην Ελλάδα και δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Η κατάλυση του αισθήματος ασφάλειας. Ο Έλληνας πολίτης δεν νιώθει ασφαλής και λυπάμαι που αυτό συμβαίνει και εδώ στην Κέρκυρα, νησιωτική περιοχή που δεν είχαμε καμία παράδοση ανασφάλειας. Θυμάμαι ξεκάθαρα ότι τα σπίτια μας κυριολεκτικά τα αφήναμε ξεκλείδωτα και κανείς δεν κινδύνευε από κανέναν . Τώρα έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο να φοβάται ο καθένας όχι μήπως τον κλέψουν, αυτό άλλωστε συμβαίνει συχνά, αλλά για τη ζωή του , τη σωματική ακεραιότητα του και τη σωματική ακεραιότητα των παιδιών του. Αυτό ισχύει και στην περιφέρεια και στην πόλη της Κέρκυρας.
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και επί του νυν Υπουργού του κ. Παπουτσή και επί του προκατόχου του κ. Χρυσοχοίδη είχαν υποσχεθεί δεκάδες πράγματα. Σας θυμίζω τον αστυνομικό της γειτονιάς την πεζή περιπολία και όλα αυτά τα ωραία.
Τι γίνεται; Τίποτα.
Σ’ όλα αυτά τώρα προστίθεται η μετακίνηση του Τμήματος Τάξης από το κέντρο της πόλης της Κέρκυρας σε απόσταση 5-6 χιλ. εκτός. Διερωτώμαι, είναι δυνατόν, αντί να γίνουν όλα αυτά που έχουμε πει για τον Αστυνομικό της γειτονίας , για την προσέγγιση της Αστυνομίας στην καθημερινότητα , την πεζή περιπολία που υποτίθεται ότι θα αναβίωνε το αίσθημα ασφάλειας στις γειτονιές της χώρας . Αντί όλων αυτών, να στέλνουμε το Αστυνομικό Τμήμα Τάξης επαναλαμβάνω 6 χιλ. μακριά από την πόλη.
Ο πολίτης ο οποίος θα θέλει να ζητήσει προστασία , θα θέλει να μιλήσει με την αστυνομία για το πρόβλημα του, θα θέλει εάν αστυνομικό δίπλα του στο πρόβλημα του να πάει 6 χιλ. μακριά από την πόλη για να βρεί κάποιον αρμόδιο να απευθυνθεί .
Νομίζω ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι σοβαρά . καταλαβαίνω το θέμα του κόστους αν και οι πληροφορίες που έχω είναι ότι δεν υπάρχει μείωση κόστους αλλά νομίζω ότι το κύριο και μέγιστο αγαθό είναι η προστασία του πολίτη .Είναι ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας η κατάλυση του αισθήματος ασφάλειας που έχει δημιουργηθεί και μάλιστα σ’ αυτούς τους πολύ δύσκολους καιρούς.»