Το δίλημμα αυτών των εκλογών δεν μπορεί να τίθεται απλουστευμένα ως επιλογή μεταξύ Μνημονίου ή Αντι-Μνημονίου, ευρώ ή δραχμής, Ευρώπης ή Βαλκανίων.

Εφόσον το διακύβευμα των εκλογών είναι η επιβίωση της χώρας και εφόσον δεχόμαστε ότι αυτή μπορεί να διασφαλισθεί μόνον εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας κι όχι έξω από αυτήν, το δίλημμα που πρέπει να τεθεί ξεκάθαρα στους ψηφοφόρους είναι εάν πρέπει και θέλουμε να αλλάξουμε όσα οδήγησαν τη χώρα μας στην χρεοκοπία. 

Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την αιτία των δεινών, κι όχι να αρκεστούμε στην καταγγελία της σημερινής κατάστασης. Εάν πιστεύουμε πως αν δεν απαλλαγούμε οριστικά από τις παθογένειες που μας οδήγησαν στο Μνημόνιο, δεν θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε από αυτό.

Το δίλημμα λοιπόν είναι ποια πορεία θα ακολουθήσουμε από δω και πέρα, ποιες αλλαγές θέλουμε και, κατά συνέπεια ποια Ελλάδα θέλουμε:

Θέλουμε μια Ελλάδα με περισσότερο ή λιγότερο Κράτος; Με μείωση ή αύξηση της κρατικής σπατάλης; Με ευέλικτο και αποτελεσματικό ή υδροκέφαλο δημόσιο τομέα; Με εξορθολογισμό στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης ή συνδιοίκηση από συνδικαλιστές και συντεχνίες;

Θέλουμε μια Ελλάδα με ανάπτυξη στη βάση της ελεύθερης οικονομίας ή στη βάση μιας κρατικά ελεγχόμενης οικονομίας; 

Με ανταγωνιστικό ιδιωτικό τομέα ή κρατικοποιημένες ΔΕΚΟ; Με προϋποθέσεις διοχέτευσης ρευστότητας στην αγορά και την πραγματική οικονομία ή με κρατικές τράπεζες που θα χορηγούν «θαλασσοδάνεια» στους κομματικούς ημέτερους, όπως γινόταν στο παρελθόν;

Θέλουμε τον περιορισμό στη φορολογία των επιχειρήσεων ή την επιβολή νέων φόρων στο τζίρο τους; Θέλουμε εξορθολογισμό του φορολογικού συστήματος ή επιβολή χαρατσιών στις καταθέσεις των μικροαποταμιευτών;

Θέλουμε μια Ελλάδα με περισσότερη ή λιγότερη δημόσια ασφάλεια; Με εφαρμογή των νόμων που προστατεύουν τον πολίτη και την περιουσία του ή παθητική ανοχή στους κουκουλοφόρους;

Με μια νέα αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική ή με νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών;

Θέλουμε μια Ελλάδα με περισσότερη ή λιγότερη εκπροσώπηση και ισχύ στους διεθνείς οργανισμούς; Με συμμαχίες στο πλαίσιο των Ε.Ε, ΝΑΤΟ, ΟΟΣΑ, κλπ ή συμμαχίες με το Ιράν και τη Συρία;

Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Προγράμματα για την έξοδο από τη κρίση απαιτούνται. Ρεαλιστικά και εφαρμόσιμα. Που να δίνουν ουσιαστική προοπτική και ελπίδα στους πολίτες. 

Το ΠΑΣΟΚ απέτυχε. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει πολιτικές από το «χρονοντούλαπο της ιστορίας» που μας οδήγησαν ως εδώ, αρνούμενος μάλιστα τη συμμετοχή του σ’ αυτές. Η Νέα Δημοκρατία επιλέγει -αναγνωρίζοντας πρωτίστως και τις δικές της ευθύνες- την «αλλαγή» και ταυτόχρονα την «απαλλαγή» από τις πρακτικές που μας οδήγησαν στο Μνημόνιο.

Γι’ αυτό και η υπερψήφιση της Νέας Δημοκρατίας στις προσεχείς εκλογές, εφόσον θέλουμε να αλλάξουμε όλα όσα μας οδήγησαν στη σημερινή δύσκολη κατάσταση, δεν είναι απλώς κομματική επιλογή. Είναι εθνική ανάγκη.