Άνθρωποι ηλικιωμένοι, που δεν έχουν οικογένειες να τους φροντίσουν, ανύπανδρες μητέρες, τραυματίες και ανάπηροι πολέμου, άρρωστοι και άτομα με ειδικές ανάγκες, αποτελούν την πλειονότητα, ανάμεσα στους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και εκπατρισμένους, που ταλανίζονται από τη φτώχεια, τις στερήσεις και την έλλειψη ασφάλειας και στέγης.Ακόμη κι αυτοί που θα ήθελαν να επιστρέψουν στις εστίες τους δεν μπορούν να το κάνουν τόσον, κυρίως, λόγω των διακρίσεων και των εθνικιστικών διενέξεων που εξακολουθούν να υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή όσο και εξαιτίας της έλλειψης πόρων σε τοπικό επίπεδο και της ανυπαρξίας επενδύσεων στα κράτη που ανέκυψαν μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

Σπάζοντας το «εμπάργκο» της διεθνούς αδιαφορίας, η Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης αποφάσισε, προχθές, υιοθετώντας σχετική έκθεση του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας – μέλους της Συνέλευσης κ. Νικόλαου Δένδια, να δώσει τις δέουσες διαστάσεις στο όλο πρόβλημα και να θέσει «ενώπιον των ευθυνών της τη Διεθνή και Ευρωπαϊκή Κοινότητα».Συνεπίκουρος των όσων υποστηρίχτηκαν στο σχετικό ψήφισμα και ο επίτροπος των Ηνωμένων Εθνών για τα θέματα προσφύγων, κ. Αντόνιο Γκουντιέρες, που, μιλώντας ενώπιον της Ολομέλειας, διακήρυξε ότι πρέπει να δοθεί ένα τέλος σ΄ αυτό το συνεχιζόμενο δράμα της μετακίνησης πληθυσμών στη νοτιοανατολική Ευρώπη.Οι κυβερνήσεις αυτών των νέων κρατών, είπε ο κ. Γκουντιέρες, πρέπει να βρουν την απαιτούμενη πολιτική βούληση και να προχωρήσουν στη ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος.Όμως, συμπλήρωσε, τα κράτη αυτά δεν πρέπει να αφεθούν στη μοίρα τους. 

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, οι Διεθνείς Οργανισμοί πρέπει να υποστηρίξουν, με έργα και γενναίες χρηματοδοτήσεις, αυτά τα κράτη, για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους.Μέσα από την έκθεση του Ελληνα βουλευτή, ωστόσο, που βρίθει στατιστικών στοιχείων για την κατάσταση των προσφύγων και εκπατρισμένων στη νοτιοανατολική Ευρώπη, αναδείχθηκε, εκτός από τη ζοφερή εικόνα της εγκατάλειψης, και το γεγονός ότι πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι βρίσκονται διεσπαρμένοι, μακριά από τις εστίες τους, στα κράτη της νοτιοανατολικής Ευρώπης.Συνολικά, 120.000 πρόσφυγες και 383.000 εκπατρισμένοι και εκτοπισμένοι περιφέρονται απελπισμένοι στη βαλκανική χερσόνησο.Εξήμισι χιλιάδες απ΄ αυτούς ζουν στην Κροατία, 135.000 στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, πάνω από 300.000 στη Σερβία, 23.000 στο Μαυροβούνιο, 21.000 στο Κοσσυφοπέδιο και 2.000 πρόσφυγες εθνικών μειονοτήτων στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.Η κατάστασή τους είναι τραγική. 

Συντηρούνται, ουσιαστικά, από την ανθρωπιστική βοήθεια, όταν και όποτε αυτή φθάσει στις περιοχές των καταυλισμών τους. Διαθέσιμοι πόροι, σε τοπικό και κρατικό επίπεδο, για την ενίσχυσή τους δεν υπάρχουν, τα ατομικά τους δικαιώματα και οι θρησκευτικές τους ελευθερίες διακυβεύονται καθημερινά, ενώ το μέλλον τους προδιαγράφεται δυσοίωνο.Η Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης αποφάσισε, με το ψήφισμά της, να καλέσει την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών να συμβάλει, με όλους τους τρόπους, στη χρηματοδότηση προγραμμάτων για την ενίσχυση και αποκατάσταση των προσφύγων στη νοτιοανατολική Ευρώπη και να μεσολαβήσει ώστε να υπάρξουν ευνοϊκά δάνεια σε «εθελοντές επενδυτές», που θα επιθυμούσαν να δραστηριοποιηθούν στην περιοχή.Με το ίδιο ψήφισμα εντέλλεται ο επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΣτΕ να ενισχύσει και να υποβοηθήσει τον ρόλο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που βοηθούν τους πρόσφυγες αλλά και να προχωρήσει στη λήψη των απαραίτητων μέτρων για τη διασφάλιση της προστασίας των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μετακινούμενων πληθυσμών.Παράλληλα εγκαλείται η Ευρωπαϊκή Ενωση να διατηρήσει ζωντανή την προοπτική ένταξης αυτών των χωρών στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια, το Συμβούλιο της Ευρώπης να ενισχύσει την παρουσία του στην περιοχή και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης να συμβάλει τα μέγιστα στην ανοικοδόμηση των περιοχών.

Ειδικά για τους εκτοπισμένους τονίζεται ότι αυτοί είναι όμηροι της διαιωνιζόμενης κατάστασης γύρω από το τι μέλλει γενέσθαι με το καθεστώς του Κοσόβου, ενώ λεπτομερής αναφορά γίνεται για την κατάσταση των εκπατρισμένων Ρόμα καθώς, παρά τις συμφωνίες στήριξής τους, που έχουν υπογραφεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, δεν έχουν αποδεσμευτεί ακόμη τα προβλεπόμενα κονδύλια για τη διαρκή επανένταξή τους.